Fietsend door sommige wijken van Oisterwijk , vraag ik me regelmatig af : hoe zo, crisistijd ? Protserige huizen schieten er ook nu nog als paddestoelen uit de grond...steeds weer prachtig natuurgebied opslokkend.
Zo groot zijn deze villa's,dat je je afvraagt hoeveel gezinnen je hier wel niet in zou kunnen laten wonen , zonder dat ze elkaar op de lip zouden zitten...
Crisistijd...voor sommige mensen kennelijk echt een lachertje !!
Dat er zich toch hele volksstammen wél bezorgd (zouden moeten ) maken, blijkt wel uit de grote mate van aandacht die er aan dit onderwerp wordt besteed op tv en in de kranten. Dagelijks wordt je op de hoogte gesteld van steeds verder strekkende gevolgen.
Laatst las ik een bezorgd artikel in een tijdschrift : "Hoe brengen we op onze puberende kinderen over dat het nu crisistijd is ?" (ik weet dat de meesten van jullie hun kinderen al uit huis hebben, maar die van mij is net een beginnende puber ). De toonzetting was dat de kinderen gewend waren aan een toch welhaast oningedamde vorm van luxe : de bomen groeiden tot in de hemel, alles kon en mocht ...want je zou de tere kinderzieltjes toch maar eens schaden, wanneer je ze niet meteen alles gaf wat ze wilden en wensten. En je moest toch ook wat hebben om mee te kunnen snoeven : "kijk eens, wij kunnen ons dit veroorloven".
Maar de tijden veranderen , en dan zijn er toch ook pubers die moeten (wennen aan ) minderen .
Als proef op de som kregen twee pubers een bedrag van 250 Euro mee om te gaan shoppen . De jongen kwam thuis met een spijkerbroek en een paar schoenen, van elk 100 Euro en een overhemd van 50 Euro. Drie artikelen dus. Het meisje kocht een zomerjurk en een paar schoenen van elk 100 Euro , en nog wat kleinere assecoires voor erbij waaronder een handtasje , samen voor 50 Euro . In feite dus waren het dus twee kledingstukken . Hun ouders waren trots dat ze hun geld zo goed hadden besteed, want normaal waren ze aan die artikelen toch wel heel wat meer geld kwijt geweest !!
En nou die van mij : 200 Euro kreeg ze mee , toen ze samen met een oudere nicht ging shoppen. Die ging mee om op haar en op de portemonnee te passen, want ze is pas 12 ½ jaar , en om de winkels mee uit te zoeken. Maar Kayleigh koos zelf wat ze van het geld kocht , en ze hield uiteindelijk nog ruim 20 Euro over. En dit bracht ze mee : Een lente-/zomerjas, drie lange broeken, een vest, een t-shirt met lange mouwen en 5 leuke t-shirts met korte mouwen. Dat waren 11 (!!!) kledingstukken voor nog geen 180 Euro .... en het was allemaal degelijk spul !
Ik kan jullie niet vertellen hoe trots ik op mijn 12½ jarige dochter was !!! "Mam, als ik een shirtje zag van 35 Euro, dan hing ik het terug...want voor die prijs kon ik er wel twee of drie krijgen !", vertelde ze me glunderend.
Als cadeautje gaf ik haar nog een sjaaltje...3 Euro , en wat was ze er blij mee !!!
Mijn eigen prijsvechter....tot haar tanden gewapend tegen de crisis : omdat ze het kleine nog weet te waarderen. Wanneer je op die manier bent opgevoed , kun je veel meer aan !